Kunst en Cultuur maart 2011

Leon Golub

De Amerikaanse kunstenaar Leon Golub (1922-2004) verwierf - net als zijn echtgenote Nancy Spero - met zijn zeer geëngageerde werk een positie als artist's artist bij uitstek, en als het morele geweten van de kunstwereld.
Leon Golub

Gert & Uwe Tobias

Al vanaf hun studie werken ze samen als een team, de tweelingbroers Gert en Uwe Tobias (Roemenie, 1973). Met hun reusachtige houtsneden, keramische sculpturen en gouaches creëren zij een unieke beeldtaal die een onuitputtelijke fantasiewereld verraadt met cartoonachtige ogen op stokjes, een tollende blik, treurig ogende monden met grote hoektanden in monsterachtige, komische en bizarre gezichten. Soms zien we stripachtige figuurtjes die het midden houden tussen mens en dier. Hoe eigentijds de werken ook zijn, de wortels liggen in het historische modernisme. Zo doet de expressieve wereld van de kunstenaars denken aan de carnavaleske schilderijen van James Ensor, die gelijktijdig in het Gemeentemuseum te zien zijn en door wie Gert en Uwe Tobias zich lieten zich inspireren.
Gert en Uwe Tobias

James Ensor

Het indrukwekkende oeuvre van de Belgische expressionist James Ensor is een ware maskerade. Een parade van groteske figuren, een dolle optocht van feestgangers met maskers, geschminkte vrouwengezichten, skeletten en carnavaleske poppen in felle- of juist pastelkleuren.
James Ensor

Marcel Dzama

Marcel Dzama is een veelzijdig kunstenaar, die in een sprookjesachtige verbeeldingswereld op lieflijke wijze de meest gruwelijke onderwerpen aan de orde stelt. Hoewel hij in Noord-Amerika en Europa de laatste jaren veel tentoonstellingen gehad, is deze solotentoonstelling in het GEM, museum voor actuele kunst in Den Haag, het eerste overzicht in Nederland van zijn diorama's, tekeningen, sculpturen en schilderijen. Zijn werken bevinden zich in belangrijke collecties als van het MoMa in New York en Tate Modern in Londen.
Marcel Dzama

Temporary Stedelijk 2

Het Stedelijkmuseum in Amsterdam toont vanaf 3 maart 2011, aangepast aan de huidige condities van het gebouw, de veelgeroemde collectie moderne en hedendaagse kunst en vormgeving over de hele breedte. In regelmatig wisselende presentaties zijn iconische, vroeg 20ste-eeuwse sleutelwerken te zien maar ook minder bekende werken uit de collectie én recente aanwinsten.
Temporary Stedelijk 2 biedt ook een levendig en gevarieerd publieksprogramma met performances, lezingen, filmavonden en evenementen. Educatie is wederom prominent aanwezig, met een workshopruimte en programma's voor kinderen, jongeren, families, scholieren en volwassenen.

Art Amsterdam 2011

Het deelnemersveld van Art Amsterdam 2011 is bekend. Dit jaar presenteren 136 galeries zich op de grootste beurs voor hedendaagse en moderne kunst van Nederland. De 27ste editie is de meest internationale ooit. Er nemen 45 buitenlandse galeries deel. Naast de top van de Nederlandse galeriewereld is er een internationaal aanbod met galeries uit onder meer België, Canada, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië, Noorwegen, Spanje, Tsjechië, Zweden, Zwitserland, en Zuid-Korea. Art Amsterdam 2011 wordt van 11 tot en met 15 mei gehouden in de Parkhal van Amsterdam RAI.
Art Amsterdam is de grootste beurs voor hedendaagse en moderne kunst in Nederland. De beurs is een springplank voor het jongste talent en een platform voor gevestigde namen uit de naoorlogse beeldende kunst. Het aanbod is breed en bestaat uit fotografie, schilderkunst, sculptuur, videokunst, installaties en tekeningen.

Karel Appel en Vincent van Gogh

Van 20 februari tot en met 5 september 2011 is in het Vincent van Goghhuis Zundert de expositie Karel Appel & Van Gogh te zien. Op deze tentoonstelling wordt werk getoond van Karel Appel uit verschillende perioden, waarbij steeds de verwantschap met Vincent van Gogh wordt aangestipt.
Karel Appel (1921-2006) is een van de meest beroemde Nederlandse schilders uit de twintigste eeuw, zoals Vincent van Gogh dat voor de eeuw daarvoor was. In eigen land was hij minstens zo omstreden als zijn voorganger. Als lid van de Cobra-groep wekte hij veelal beroering en verbazing. Pas nadat hij in het buitenland furore maakte, groeide de waardering voor hem in zijn vaderland. Appels bekende uitspraak 'Ik rotzooi maar wat aan' wordt vaak te letterlijk opgevat. Hij schilderde bewust spontaan en expressief, maar met een grote bagage aan materiaal- en kunsthistorische kennis.
Vincent van GoghHuis, Markt 27 Zundert, wo t/m vrij van 10-17 uur.

Jan Sluijters

Vanaf 5 maart tot 3 april zal bij Kunsthandel Peter Pappot in de Nieuwe Spiegelstraat te Amsterdam een grote Jan Sluijters (1881-1957) verkooptentoonstelling worden gehouden.
De tentoonstelling is een hommage aan de vorig jaar overleden Lies Kuijper, dochter van Jan Sluijters. Lies kende het werk van haar vader als geen ander en mede door haar toedoen staat zijn werk al jaren sterk in de belangstelling.
De collectie bij Kunsthandel Peter Pappot bestaat uit meer dan veertig schilderijen met daarnaast een groot aantal werken op papier. De stukken komen veelal uit privé collecties en ook de nazaten van Jan Sluijters hebben een aantal doeken uit familiebezit uitgeleend of ter verkoop aangeboden.
De tentoonstelling bestaat uit werken geschilderd vanaf 1902 tot 1957, het jaar van zijn overlijden. Als winnaar van de Prix de Rome bezocht hij Rome, Spanje en op de terugreis Parijs, waar hij deel nam aan het uitbundige nachtleven op Montmartre, ook bezocht hij de Salon d'Automne waar o.a. het fauvisme van Kees van Dongen werd getoond.
Terug in Amsterdam schilderde hij het "Bal Tabarin" en "Femmes qui s'embrassent", hiermee shockeerde hij de jury van de Prix de Rome dermate dat zijn toelage werd afgenomen.
Sluijters liet zich hierdoor niet intimideren, integendeel, hij maakte zich het luminisme, fauvisme, kubisme, het bijna abstracte en het expressionisme eigen.
Kunsthandel Peter Pappot, Nieuwe Spiegelstraat 30 & 34, Amsterdam

Hans Wilschut

Tot en met 27 maart 2011 is fotografisch werk van de beeldend kunstenaar/fotograaf Hans Wilschut te zien in De Galerij van het Mondriaanhuis in Amersfoort.
Het werk van Hans Wilschut (1966) laat zich nog het beste omschrijven als 'Urbane landschappen'. Landschappen, waarbij het menselijk ingrijpen evident is maar de mens zelf afwezig is.
Hans Wilschut fotografeert plekken over de gehele wereld. Vaak zijn dat tussenmomenten in architectuur of stedebouwkundige situaties. Zijn beelden onderzoeken de stad als metafoor en zijn oeuvre vormt tezamen één lyrische stad, een innerlijk stedelijk landschap, losgezongen van plaats en tijd.
Uit zijn werk blijkt Wilschuts vermogen om te kijken, analyseren, bepalen en herkennen, om uiteindelijk te komen tot het vaststellen van een compositie. Hiervoor heeft hij vele hindernissen te overwinnen om te komen tot het beeld zelf, de foto die hij wil maken. Hierin toont hij een vasthoudendheid die bij Mondriaan als fanatisme werd aangeduid. Mondriaan zocht eindeloos naar de juiste compositie, het juiste beeld in het juiste evenwicht wat ook 'de nieuwe wereld' het best kon weergeven. Bij Mondriaan een strijd met verf en linnen. Bij Wilschut een zoeken en benaderen van zijn 'target', obstakels overwinnen om uiteindelijk toch op het juiste moment, bovenop dat gebouw ertegenover te kunnen staan en zijn technische camera het moment te laten registreren.

Jacob C. Taekema

De tentoonstelling 'Waar je niet kunt blijven' draait om landschap; bergen, wegen, meren, maar ook gebouwen. Het gebouw als landschap. Jacob C. Taekema schildert het zoals hij het waarneemt. Weliswaar werkt hij naar de realiteit, maar zijn schilderijen worden nooit direct herkenbare, terug te vinden plaatsen. Soms zijn de werken bijna puur abstract, enkel de lijnen en vormen gelden nog als herkenningspunten. Soms hebben ze uitvergrote figuratieve elementen.
In de winter 2009/2010 is het MCL door Taekema als uitgangspunt genomen voor zijn landschapsschilderijen. Het gebouw lag, zoals heel het noorden, dik in de sneeuw. Elk detail van de omgeving was verdwenen. Bijna abstract, zonder zichtbare functie. Wat overbleef was het licht, dat het ritme van de muren, de lijnen, de ramen in het cultuurlandschap, de parkeerplaats, versterkte of verdoezelde. Soms loodzwaar, zoals ook binnen het gebouw de zorgen de bezoekende mensen drukken. Soms licht kaatsend en beweeglijk.
Op dezelfde manier neemt Taekema ook bergen waar, als reflectie, als lijn, als vorm. Een deelbaar landschap. Het kan overal zijn. Enkel het er geweest zijn blijft. Hij schept dan ook geen landschappen in de zin van de herkenning. Eerder een landschap zoals dat blijft hangen in de herinnering. Een gevoel van sfeer dat wordt bepaald door de wisselwerking tussen de stemming en het getoonde beeld.
T/m 2 april 2011, Artemisia in kunstzaken, Eewal 98, Leeuwarden

De Onderstroom II: De alternatieve jongerencultuur 1969 - 1977

Vanaf 26 maart is in Museum Het Domein De Onderstroom II, De alternatieve jongerencultuur 1969 - 1977 te zien. De Onderstroom II is het tweede deel van een drieluik over vijfentwintig jaar sociaal-culturele veranderingen in de Westelijke Mijnstreek.
Na het ontstaan van de vrije jongerencultuur eind jaren zestig, emancipeert de jeugd zich verder en krijgt de alternatieve jongerencultuur een politieker karakter. Er wordt volop geëxperimenteerd met drugs, drank en relaties, festivals zoals Pinkpop en Jazz Bilzen trekken een massaal en jong publiek en studenten van de Sociale Academie plakken hun school met kranten dicht uit protest tegen de "passieve houding van directie en studenten". In Geleen houden enkele scholieren de gemoederen een tijd lang bezig. Zij ageren tegen het "autoritaire schoolsysteem, dat ons klaarmaakt voor een verrotte consumptiemaatschappij!". Uiteindelijk zullen ze van school worden verwijderd.
De Onderstroom 11 brengt zeven jaar alternatieve jongerencultuur in de Westelijke Mijnstreek in beeld. Een tentoonstelling vol bezieling, opstandigheid en een vleugje weemoed.
Museum Het Domein, Sittard, van 26 maart t/m 19 juni 2011

Robert Therrien

De Pont wijdt voor het eerst in Nederland een grote tentoonstelling aan de sculpturen en tekeningen van de Amerikaanse kunstenaar Robert Therrien (1947). De tentoonstelling omvat elf zeer grote sculpturen en installaties en een veertigtal werken op papier. De werken op papier dateren uit de jaren 1991-2009. Bij de sculpturen ligt de nadruk op het werk uit de afgelopen jaren.
Robert Therrien heeft in de afgelopen jaren naam gemaakt met zijn monumentale sculpturen en installaties. In Europa is hij echter nog niet erg bekend, hoewel hij werd geselecteerd voor Documenta IX en tentoonstellingen had in de Tate Gallery, Reina Sofia en het Kunstmuseum Basel.
In 1994 verraste hij de kunstwereld met een sculptuur die de gedaante had van een tafel met stoelen. In materiaal en vorm volgde Under the Table het voorbeeld tot in de kleinste details, alleen in schaal week de sculptuur dramatisch af. Het eetkamerstel van donker gelakt hout heeft zulke proporties aangenomen dat een volwassene zonder zijn hoofd te stoten onder de tafel door kan lopen. Sindsdien heeft Therrien ook borden, metalen klaptafels en bijpassende stoelen, een oliespuit en een verrijdbaar bordenrek aan een dergelijke metamorfose onderworpen. Schaalvergroting is in zijn kunst als middel ingezet om de ervaring van het eigen lichaam op scherp te zetten en een interactie te bewerkstelligen tussen kijker, kunstwerk en omgeving.
Niet alleen in de sculpturen maar ook in zijn tekeningen weet Therrien het alledaagse een bijzondere magie te geven en ook hier speelt schaal een belangrijke rol. Robert Therrien richt zich in zijn werken op papier, waarin hij een veelheid aan materialen en technieken toepast, echter juist op het kleine. Hoe nietig de motieven soms ook zijn, ze beheersen het vlak. De motieven lijken afkomstig uit de wereld van de strip en zijn teruggebracht tot hun meest kernachtige vorm. De sfeer is speels en licht, met een vleugje humor en nostalgie en, net als in zijn beelden, soms een wat dreigende ondertoon.
De Pont, Tilburg, t/m 15 mei 2011

Lees verder: meer kunstenaars

Kunstenaars A/Z
Kunst en Cultuur

In 'Kijken naar kunst' staan honderdvijftig interessante en fraai geïllustreerde verhalen van Ruud van Capelleveen over opmerkelijke kunstenaars. Hij koos interessante voorbeelden.
De belangrijkste kunststromingen tussen de renaissance en de twintigste eeuw komen in deze uitgave ter sprake.
Kijken naar Kunst


Lees over de belangrijke episodes uit onze vaderlandse geschiedenis.

Door de Nederlandse geschiedenis is een bundeling van de beste artikelen van Ruud van Capelleveen over de geschiedenis van Nederland.
Door de Nederlandse geschiedenis